Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Καθαρή επιφάνεια, αναπόφευκτα μια πολιτική μεριά αμφισβήτησης επί της οποίας οι ανθρώπινες αξίες διαπραγματεύονται


Η πρώιμη γοητεία του εικοστού αιώνα με καθαρή επιφάνεια πρέπει να θεωρείται μια ντελικάτη και βαθιά στιγμή που ο διαχωρισμός μεταξύ μίας (ρηχής) επιφάνειας και μίας (αυθεντικής) εσωτερικότητας καταρρέει. Το φλερτ των μοντερνιστών με την επιφάνεια τους οδήγησε να αντιμετωπίσουν την βαθιά συναρμογή της εσωτερικότητας και της εξωτερικότητας, της ουσίας και του «εξώφυλλου», του οργανικού και του ανόργανου. Έτσι, η επιφάνεια είναι αναπόφευκτα μια πολιτική μεριά αμφισβήτησης επί της οποίας οι ανθρώπινες αξίες διαπραγματεύονται . Η μοντερνιστική επιφάνεια της τεχνολογικής εφεύρεσης ήταν πάντα βυθισμένη σε ένα (αποικιακό) όνειρο για τους άλλους «ακάθαρτους».
Πηγή: adbusters

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου